Reprezentacyjny budynek Akademii, wybudowany jako hotel oficerski został usytuowany w części parkowej. Powstał w lalach 1925-1932, z przeznaczeniem na hotel i sale wykładowe CWPiech., początkowo na podstawie projektu architektów Kazimierza Mieszkisa i Romualda Millera, później do grupy projektantów dołączyli architekci Bruno Zborowski i Wincenty Adamski. Budynek na początku był wznoszony na planie litery H. Na przełomie lat 20. i 30. rozpoczęto rozbudowę głównej auli i budowę nowego skrzydła budynku od strony wschodniej, w którym zaprojektowano sale wykładowe oraz dodatkowe pokoje mieszkalne dla słuchaczy. Hotel oficerski został wybudowany na terenie nieposiadającym w chwili rozpoczęcia budowy urządzeń kanalizacyjnych, nie było również w pobliżu naturalnego zbiornika wodnego. Teren był silnie podmokły i wody gruntowe, znajdujące się na głębokości 1 m., zalewały płytkie piwnice, w których m.in. miała znajdować się kotłownia centralnego ogrzewania. To spowodowało, że prace budowlane zostały na pewien czas wstrzymane, aby zdrenować teren, osuszyć fundamenty i piwnice. Było to potrzebne, aby móc zainstalować w piwnicach kotły centralnego ogrzewania. Dla odprowadzenia wód gruntowych wykonano rów odwadniający o długości kilku kilometrów do rzeki Rządcy koło Zielonki. Mimo to poziom podłogi kotłowni był 60 cm poniżej ciągów drenarskich, dlatego też kotły c.o. i czopuch zostały umieszczone dodatkowo w szczelnym kasetonie. Hotel był budynkiem jak na tamte czasy bardzo nowoczesnym. Posiadał własną sieć wodno-kanalizacyjną i centralnego ogrzewania. Każdy pokój był wyposażony w aneks sanitarny, w którym znajdowała się fajansowa umywalka z bieżącą ciepłą i zimną wodą. Toalety i pomieszczenia z wannami były zlokalizowane w trzech miejscach na każdej kondygnacji. Instalacja ciepłej wody składała się z kotła parowego umieszczonego w suterynie oraz podgrzewaczy: głównego (2 tys. l) umieszczonego na poddaszu oraz trzech pomocniczych (750 i 500 l.) umieszczonych na parterze w poszczególnych skrzydłach budynku. Urządzenia centralnego ogrzewania i wodociągowe ( stacje pomp i hydrofory oraz kotłownie c.o.) miał pod osobistym nadzorem gospodarz gmachu. Ponadto w obsłudze hotelu byli portierzy, gońcy, woźni, służba hotelowa - numerowi, posługaczka, froter (zajmował się głównie froterowaniem podłóg i trzepaniem chodników), monter i palacz. W hotelu mieszkali oficerowie szkolący się w CWPiech., ale nie było dozwolone mieszkanie z rodzinami. Regulamin hotelu stanowił, że oficerowie mogli wysyłać do miasta dla załatwiania sprawunków chłopców do posług. Nie mieli prawa żądać od służby przynoszenia do pokojów jedzenia ze służbowej jadłodajni znajdującej się w hotelu, chyba że lekarz stwierdził ich chorobę. Cisza nocna obowiązywała od godz. 22⁰⁰. W hotelu znajdowało się kasyno oficerskie, w którym stołowali się wszyscy oficerowie i słuchacze CWPiech. za ustaloną opłatą. Mogli korzystać z posiłków wegetariańskich i innych wedle upodobań. W kasynie można było czytać prasę, grać w szachy, warcaby, ping-ponga, bilard. Stało tutaj pianino, z którego oficerowie mogli korzystać w godzinach wolnych od wykładów, a klucz do pianina przechowywał bufetowy. W kasynie urządzane były zabawy, odczyty, pogadanki, koncerty, przedstawienia teatralne. Ich organizacją zajmowało się Towarzystwo Oficerskiego Kasyna Centrum Wyszkolenia Piechoty, którego statutowym celem było "utrzymywanie życia towarzyskiego i koleżeńskiego, rozwój życia umysłowego, wzajemne współżycie i pomoc wśród członków." Prawo wstępu do kasyna mieli oficerowie i ich rodziny, oficerowie wojsk obcych, osoby wprowadzone do kasyna przez członka Towarzystwa. W salach wykładowych odbywały się wykłady i ćwiczenia kolejnych kursów. Grupy słuchaczy były złożone proporcjonalnie z oficerów wszystkich broni. Za służbę wewnętrzną oraz sprawy programowe odpowiadał przełożony słuchaczy - gospodarz kursu. Na kursie zachowywane były ceremoniały rozpoczęcia i zakończenia kursu oraz codzienne oddawanie honorów fladze państwowej. Na uroczystości rozpoczęcia kursu flaga państwowa leżała na katedrze. Po odebraniu meldunku od dyrektora nauk, komendant CWPiech. odbierał z jego rąk flagę i zawieszał na honorowym miejscu. Obecni salutowali, a orkiestra grała hymn narodowy. Podczas uroczystości zamknięcia kursu komendant zdejmował flagę i kładł ją na katedrze. Codziennie, przed rozpoczęciem zajęć wykładowca lub instruktor, po odebraniu raportu od gospodarza kursu, podchodził w kierunku flagi i salutowali przed nią. Wszyscy słuchacze w postawie "baczność" zwracali głowy w kierunku flagi. Podobne honory oddawano na zakończenie zajęć. Hotel w części centralnej ma kształt wydłużonego prostokąta. Od strony dziedzińca znajduje się portyk, a od strony ogrodu - dwie sale konferencyjne. Portyk dźwigają cztery filary z dostawionymi półkolumnami w porządku toskańskim. W górnej kondygnacji portyk wypełniony jest pomieszczeniem o trzech porte-fenetrach, zwieńczonych łukami półkolistymi z kluczami na osi. Pilastry odpowiadają filarom z półkolumnami części dolnej. Portyk zwieńczony jest trójkątnym frontonem, a w jego tympanonie znajduje się płaskorzeźba o treści alegorycznej, inicjały CWP (Centrum Wyszkolenia Piechoty) i data 1931. Okna w dolnej kondygnacji części centralnej są umieszczone w blendach zamkniętych półkoliście. Budynek wieńczy dach czterospadowy z facjatami. Od strony ogrodu mieści się półkolista sala konferencyjna, której ściany rozczłonkowane są pilastrami. Do każdego z boków skrzydła centralnego przylega okrągła wieżyczka, kryta dachem namiotowym. Krótkie pasaże łączą skrzydło centralne z bocznymi, ustawionymi w stosunku do niego prostopadle tak od strony dziedzińca, jak i części ogrodowej. Do jednego z nich jest dostawione jeszcze jedno skrzydło pod kątem prostym. Skrzydła boczne kryte są dachem czterospadowym z facjatami. Okna w dolnej kondygnacji umieszczone są w płytkich blendach. Układ skrzydeł tworzących reprezentacyjny dziedziniec, portyk na osi i forma dachów wyraźnie wskazują, że autorzy nawiązywali do tradycji baroku i klasycyzmu. "Obronnym" akcentem są wieżyczki (formę wieży ma również wejście do klatki schodowej w jednym ze skrzydeł bocznych od strony ogrodu). Wewnątrz budynku zachowały się oryginalne sklepienia i żyrandole. W nadal wykorzystywanych przez Akademię aulach, odbywały się wykłady Centrum Wyszkolenia Piechoty. Naprzeciwko hotelu przy placu apelowym (gdzie dziś mieści się Klub AON) wybudowano symetrycznie kolumnadę w kształcie rotundy z trybuną w części centralnej. W czasie wojny w budynku stacjonowała Polowa Szkoła Podoficerska niemieckich pociągów pancernych.